Elke dag gidst DesignDigger je door Dutch Design Week met de talkshow ‘For starters’ en een opvallende trend. Met vandaag: een hereniging van mens en natuur. Daarvoor ontrafelen ontwerper de grote geheimen van moeder aarde. Om ons uiteindelijk als een draagmoeder weer verantwoordelijk te maken voor plant en dier.
Kijk HIER naar de uitzending van vandaag van For Starters, het dagelijkse ochtendprogramma van DesignDigger voor DDW-TV. Met vandaag Marina Toeters en Saar Scheerlings. Terugkijken van eerder uitzendingen kan HIER.
Verzoening met de natuur
Wij leven in het antropoceen, het tijdperk waarin het menselijk handelen zo ongeveer alles op aarde beïnvloedt. Van het dierenleven tot zelfs de diepste aardlagen door het boren van olie en gas. Of het weglopen van giftige vloeistoffen. En dat hoeft niet meteen van lekkende kerncentrales of gezonken olietankers te komen. Het zijn ent zo goed jij en ik. Thijs Biersteker houdt ons deze confronterende spiegel voor. De impact van één sigarettenpeuk is al genoeg voor de vervuiling van 50 liter zee- of grondwater.
Biersteker bouwde eigenhandig een ingenieuze constructie van transparante buizen waarin exact 50 liter water wordt rondgepompt. In het midden van de installatie Pollutive Ends kleeft een sigarettenpeuk, die het water vervuilt. Hoe meer mensen kijken, hoe sneller de installatie pompt, hoe viezer het water. Alsof deze installatie zelf een levend organisme is geworden.
Een afluisterapparaat van bomen
Affijn, mens en de aarde zijn inmiddels onlosmakelijk met elkaar verbonden. Toch heeft de wereld in al zijn ondoorgrondelijkheid nog steeds grote geheimen voor ons. Ontwerpers ontrafelen deze complexe eco-systemen, die soms overduidelijk zichtbaar zijn als de wisseling tussen eb een vloed. Soms ook zijn ze juist onzichtbaar als een virus dat van een vleermuis overspringt op de mens. En soms zijn simpelweg onbevattelijk. Dat bomen praten bijvoorbeeld. Via een ondergronds netwerk van schimmeldraden geven ze aan elkaar door waar waterstromen vloeien of waar giftige stoffen in de bodem zitten.
Met haar installatie Symbiotic Futures visualiseert Romy Snijder dit ondergrondse wortelleven. Een installatie van geluiden en lichtbeelden kaatst tussen de bomen, als een soort communicatielijnen. Dit betoverende project is onderdeel van het Bio Art Lab en laat op een ingenieuze manier zien hoe bomen communiceren.
Een eco-sieraad vol microben
Om een klimaatramp te vooorkomen moeten wij weer leren in symbiose met de natuur om te leven. Ook hier is weer het devies: denk klein. Want waarom zouden wij bijvoorbeeld micro-organismen kunnen domineren en zelfs als huisdier grootbrengen, dat is het radicale voorstel van het afstudeerproject Microbe-Mate van Mark Wang aan de Design Academy Eindhoven. Huisdieren worden al gehouden sinds het Mesolithicum meer dan 10.000 jaar geleden. Inmiddels kunnen wij met sommige dieren communiceren of ze manipuleren tot waakhond of fokstier. Hoe fijn zou dat zijn als dat ook kan met micro-organismen. Wij hebben ze tenslotte nodig voor bijvoorbeeld onze spijsvertering en een gezonde mondhygiëne.
Wie weet gaan wij deze micro-organismen alss een sieraad op onze huid dragen. Project Habitate is een collectief graduates van de Royal College of Art in Londen dat wearable heeft ontwikkeld die het bioleven van een esboom nabootst. Deze boomsoort wordt zwaar bedreigd, wat ook de dood zou betekenen van honderden soorten mossen, korstmossen en schimmels. Het eco-sieraad Habitate biedt onderdak aan allerlei micordiertjes. Als een draagmoeder voeden en beschermen wij zo de natuur met ons lijf Dichterbij de natuur komen is onmogelijk.
