Design Digger blikt terug op een turbulent design-decennium. In de jaren tien gaven de avontuurlijke en kunstzinnige ‘Dutch Designers’ het stokje over aan een aanstormende post-crisis ontwerpgeneratie met een focus op maatschappelijke thema’s als zorg, het klimaat en inclusiviteit. De 3D-printer kwam, zag… maar overwon vooralsnog niet. En na een krachtige retro-beweging eindigen de jaren tien toch uitbundig met innovatieve materialen en expressieve kleuren.
Ruwe Materialen
Is het een reactie op de crisis? Of op de toenemende digitalisering? Hoe dan ook, meubels vervaardigd van ruwe, ongepolijste materialen zijn in opkomst. De vormtaal is bovendien eenvoudig, archetypisch bijna. Zoals de geometrische Transience Mirror van Lex Pott (ism David Derksen). Als een moderne alchemist laat Pott de weerspiegelende zilverlaag aan de achterkant van spiegels verouderen tot een karakteristieke bruine afzetting met grove spikkels zichtbaar wordt. De zilverlaag wordt bestreken met zwavelzuur, waardoor deze oxideert. Hoe minder het zwavelzuur is verdund en hoe langer het op het zilver blijft, hoe heftiger en dus donkerder de bruine oxidatie. Met stickervellen kan vervolgens heel nauwkeurig worden bepaald bepalen waar het zilver meer, minder of helemaal niet oxideert.
Nog ruwen en basaler is een collectie die Aldo Bakker lanceert. Een bank bestaat uit drie ovalen boomstammetjes; zijn stoel lijkt een soort wilgenknot. Het zijn subtiele ontwerpen die uitblinken in harmonie en schoonheid. Het verstilde hoogtepunt is Three Pair, een abstract sculptuur van basalt dat bestaat uit drie organische delen die in elkaar vloeien. En ja, je kunt er ook op zitten.
Aldo Bakker 
Aldo Bakker
Milan Design Week
Groot, groter… Moooi! Het Nederlandse designlabel heeft gekozen voor de aanval op de jaarlijkse Salone del Mobile. Niet alleen vanwege de omvang van de tijdelijke showroom waarin de nieuwe meubelcollectie wordt getoond; die is enorm. Maar vooral ook door de opstelling. In de showroom (formaat sporthal) is een tiental woonkamers ingericht, inclusief sjoelbakken, tropische planten, antieke kasten en zelfs lege wijnglazen. In dit knusse decor komen de doorgaans lawaaierige Moooi-meubels – een selectie van art director Marcel Wanders – optimaal tot hun recht.
Moooi 
Moooi
Dit was het jaar van de supermerken. Zo leek het alsof HAY er in 2013 ook opeens was. Het is de oogst van vijf, zes jaar zorgvuldig een collectie opbouwen . Want nu breekt het Deense label definitief door. Inspiratie voor de eigenzinnige stijl wordt geput uit de rijke Deense designtraditie van functionalisme, ingetogen maar sierlijke vormen en relatief betaalbare prijzen. Oftewel: betrouwbaarheid en toegankelijkheid. Tegelijkertijd is HAY in kleur en materiaalgebruik zeer vooruitstrevend.
De stoel Nobody van het Deense ontwerpduo Komplot oogt in eerste instantie als een lap textiel die over een stoel is gedrapeerd. In werkelijkheid is deze doek ook de stoel: kunststof is een mal geperst en vervolgens voorzien van een viltlaag. Deze techniek wordt in de auto-industrie gebruikt voor bijvoorbeeld hoedenplanken.
De Plopp van de Poolse ontwerper Oskar Zieta bestaat uit twee ultradunne stalen platen die aan elkaar zijn gelast. Vervolgens is deze stalen envelop onder hoge druk als een ballon opgepompt. En natuurlijk de ontwerpen van Scholten & Baijings, die uitblinken in zorgvuldig kleurgebruik en ragfijne decoraties.
Tussen kunst en design
Om het digitaliseren van de duizenden en duizenden stukken tellende collectie te vieren, laat het Rijksmuseum het auteursrecht varen en laat iedereen deze beelden samplen. Als startschot lanceert het museum in samenwerking met platform Droog een serie prototypes maken gebaseerd op een selectie uit de 125 duizend collectiestukken in de digitale database. Met onder meer witte, 3D-geprinte servetringen in de vorm van een geplooide kraag die ook de Staalmeesters van Rembrandt droegen. Straatcultuur en Hoge Kunst smolten samen in een plaktattoo van een bloemstilleven van Jan Davidsz de Heem.
Het klapstuk was een rank bestek van titanium geïnspireerd op deze voorwerpen uit de Gouden Eeuw. Na de kunstzinnige pronkstukken van de afgelopen jaren is er nu eindelijk één collectie waarin kunst en design niet op gespannen voet staan maar als verschillende disciplines die elkaar versterken.
